O NEΟΣ ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ

Φίλε  Οικονομολόγε, ποιός δεν θυμάται  τον Παρασκευά; Οι  οικονομολόγοι πάντως τον θυμούνται σίγουρα. Υπήρξε πρόεδρος τους για τρία χρόνια. Επιτυχημένος. Έξυπνος άνθρωπος, όπως ταιριάζει στους εμπλεκόμενους με τα κοινά. Αλλά …άτυχος, ίσως και υπερβολικά εύπιστος. Υπήρξε άτυχος διότι η πορεία του διασταυρώθηκε με την πορεία του Πελοπίδα. Μόνο όποιος  υπέστη το ίδιο κακό συναπάντημα μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της συμφοράς. Ο Παρασκευάς λοιπόν εξαπατήθηκε θεωρώντας ότι ακόμη και ο Πελοπίδας θα  είχε κάποιο όριο στην βορβορώδη αναξιοπρέπεια. Η ζωή όμως έδειξε ότι είχε άδικο. Για τον Πέλοπα το ψεύδος είναι απύθμενη άβυσσος, απ΄ την οποία αντλεί τροφή και οξυγόνο. Έτσι, παρά το ότι ο ίδιος αυτόκλητα  του είχε κλείσει το μάτι για συνέχεια της προεδρίας του, το 2007 εντελώς ξαφνικά του … τράβηξε το χαλί. Κλασική πολιτικάντικη αθλιότητα, συνήθης στην ΓΣΕΕ, παιδί της οποίας είναι ο Κορίνθιος, πράγμα που δεν το αρνήθηκε ποτέ. Όμως τίποτε δεν μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην χαλύβδινη αποφασιστικότητα του Πελοπίδα του Κορίνθιου να επιβάλει τους  λακέδες του στην ΔΗΚΙΟ. Εάν ο Καλιγούλας  μπόρεσε να διορίσει συγκλητικό το άλογο του, τότε γιατί και ο Πελοπίδας δεν θα μπορούσε να μοιράσει  για  παράδειγμα  ψηφοδέλτια παραμονές εκλογών για να εκλέξει τους  υποτακτικούς  του;  Και οι οικονομολόγοι τον υπέμειναν στωικά μέχρι σήμερα. Προσπαθεί λοιπόν ο Πελοπίδας να κρατηθεί στην ΔΗΚΙΟ και το ΟΕΕ και ως περιβόλι αναξιοπρέπειας δεν προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι σήμερα, προκειμένου να πετύχει την επανάληψη της προεδρίας του, επιστράτεψε  την παλαιά τεχνική την οποία κατέχει τόσο καλά: του αναρριχάσθαι δια της γλώσσης και του βαδίζειν δια της κοιλίας.