ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΟΕΕ

Είναι ανούσιο να προσπαθήσει κανείς να παρακολουθήσει τα συμπεράσματα που έβγαλαν οι συνδικαλιστές  για τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στο ΟΕΕ. Είτε ζουν σε γυάλα οι άνθρωποι, είτε συνειδητά θέλουν να παρουσιάσουν τα πράγματα όπως εξυπηρετεί τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες.
Κι όμως οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Ένας στους δυο ψηφοφόρους σχεδόν,  απαξίωσαν εντελώς το σκηνικό που είχε στηθεί είτε με την αποχή είτε ψηφίζοντας άκυρο ή λευκό. Από την άλλη, σε απόλυτους αριθμούς η  ΔΗΚΙΟ  έχασε μόνο στην Αττική, περίπου 1.300 ψηφοφόρους σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές αλλά προκειμένου να διεκδικήσει ο Καλλίρης  πάλι την προεδρεία ¨το παίζουν  νικητές¨ και ¨κυρίαρχοι του παιχνιδιού¨. Από την άλλη η ΠΑΣΚΟ, με μόνο 200 ψήφους πάνω από τις προηγούμενες εκλογές, μιλάει για θρίαμβο και αλλαγή σκηνικού. Το αποκορύφωμα της  αλαζονείας  ο τρομερός Αλεβιζάκης  ο οποίος ονειρεύονταν  τον εαυτό  του, Πρόεδρο. Τρομάρα του…Από κει και πέρα ακούσαμε πολλά και διάφορα από όσους πολιτικάντηδες και «πολιτικούς αναλυτές» παρέλασαν απ’ την Μητροπόλεως  που σχολίασαν τα αποτελέσματα των εκλογών. Αυτός όμως που δεν καταλαβαίνουν (ή προσποιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν) όλοι οι ¨αναλυτές¨  που παρέλασαν από τον 8^ο  όροφο  είναι ότι και η γενικότερη συμπεριφορά του κόσμου, όπως εκδηλώθηκε και στις συγκεκριμένες εκλογές υποδηλώνει μια λαϊκή οργή. Ο θυμός είναι απίστευτος απέναντι στο γενικότερο σκηνικό και η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη. Το ζητούμενο είναι πότε όλος αυτός ο θυμός, η αγανάκτηση και η οργή πώς και με ποιο τρόπο θα εκδηλωθούν;